Geen lange rijen voor onwelriekende urinoirs. Geen lauw en te duur betaald bier uit plastic bekertjes. Geen modder in bezwete koepeltentjes. Waarom zou je nog naar fysieke muziekfestivals gaan? Immers, alles kan tegenwoordig online, vanuit de luie stoel. Tijdens de pandemie vonden er talloze online muziekfestivals plaats. Ze werden gestreamd via online platforms en via de chatbox kun je ook nog eens gezellig socializen met medebezoekers. Dit roept de vraag op of er nog wel een toekomst is voor fysieke muziekfestivals. Of draagt het enthousiaste gejuich – en de penetrante zweetlucht – van andere festivalsbezoekers juist bij aan de feestvreugde? En gaat het gemis aan fysieke nabijheid gedurende de pandemie en lockdowns tot een herwaardering van festivals leiden?
In hoeverre betekent de coronacrisis het einde van fysieke muziekfestivals? Mogelijke manieren om antwoord te geven op de onderzoeksvraag zijn een ervaringsonderzoek onder festivalbezoekers en diepte-interviews met festival organisatoren. Wat voor mensen zijn festivalbezoekers (‘publieken’)? En valt er wat te verdienen aan het organiseren van festivals (‘verdienmodellen’)? Kan muziek mensen uit verschillende bevolkingsgroepen nader tot elkaar brengen (‘inclusie’)? Wat maakt een goed festivalervaring (‘beleveniseconomie’)? Het zijn allemaal vragen die als inspiratie kunnen dienen voor een profielwerkstuk!