Tijdens de coronapandemie werd het vaccinatiepaspoort in het leven geroepen. Deze heeft twee pijlers. Ten eerste is het een kans om de samenleving meer te openen. Ten tweede is het ook een stimulans voor burgers om zich te laten vaccineren. Met zo’n paspoort kan aangetoond worden dat de houder ingeënt is, negatief getest is, of hersteld is en genoeg antistoffen heeft. De coronapas is ook bedoeld om toegang te geven tot evenementen in Nederland.
In de Covid-crisis werd er vaak gesproken over de beperking van grondrechten. Bij de invoering van een coronapaspoort staat bewegingsvrijheid centraal. Dit valt onder het grondrecht eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer. Dit is een grondrecht wat ingeperkt mag en kan worden, echter zijn hier wel een aantal voorwaarden aan verbonden.
Harriët Schelhaas, hoogleraar Privaatrecht aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, stelt dat het uitdelen van privileges aan gevaccineerde personen een sensitieve kwestie is, die tussen private partijen op grond van het beginsel van de contractsvrijheid in principe wel mogelijk is.
Momenteel is dit vaccinatiepaspoort niet meer nodig, maar de pandemie kan opnieuw oprukken, of we kunnen in de toekomst te maken krijgen met een nieuwe pandemie. Dan wordt de vraag over het paspoort opnieuw relevant: In hoeverre is het invoeren van een vaccinatiepaspoort in strijd met onze grondrechten?
Lees meer (externe website)